Rzym, 14 marca 2018

Najdroższe Siostry,

najgorętsze pozdrowienia! Ogromnie cieszę się, iż możemy znów się spotkać i przebyć razem następny kawałek drogi w duchu projektu “DLA WSPÓLNEGO DOMU W ROŻNORODNOŚCI NARODÓW”.

Właśnie zakończyliśmy w Fatimie Seminarium Animacji i Formacji Misyjnej na temat Pierwsze Głoszenie Ewangelii i Misja Salezjańska, dla inspektorii Europy i Bliskiego Wschodu. Był to projekt realizowany razem przez Ambito Missioni FMA i Sektor Misyjny SDB.

Seminarium to wzbudziło w nas większą świadomość ważności i aktualności Głoszenia Ewangelii w Europie i na Bliskim Wschodzie. Tam, gdzie nie można wymawiać imienia Jezus, wyzwaniem jest uczynienie z życia Ewangelii, otwartej dla ludzi. Patrząc na nasze świadectwo osobiste i wspólnotowe, na obecność, która staje się bliskością, na posługę miłosierdzia i dialog z tym, który nie wierzy lub wierzy inaczej… wszyscy powinni odczytać przejście Boga w historii ludzkości.

W styczniu zatrzymałyśmy się nad Orędziem Ojca Świętego Franciszka na 104. Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy: Przyjąć, chronić, promować i integrować migrantów i uchodźców

Zaangażowałyśmy się w odkrycie doświadczeń "migracyjnych" wewnątrz wspólnoty CMW.

W miesiącu lutym, podejmując konkretną akcję na naszej drodze Wielkiego Postu, zobowiązałyśmy się do oczyszczenia naszego spojrzenia na migrantów. Do patrzenia dalej, ponad mury naszego domu, poza nasze okna, do ujrzenia w drugim – w migrancie – naszego brata, naszej siostry.

Na ten nowy, 14 dzień miesiąca zachęcam Was do przyjęcia postawy gotowej do słuchania i zrobienia miejsca osobom: migrantom lub z doświadczeniem migranta, które spotykamy w naszych dziełach, by one mogły nam opowiedzieć o sobie. Ileż dobrego może zrobić minuta wysłuchania, zatrzymanie się bez pośpiechu, by ktoś mógł osobiście doświadczyć: jesteś dla mnie ważny!

Możemy zaangażować się razem – jako wspólnota – i ofiarować tym osobom przestrzeń wysłuchania i zainteresowania. Ale również osobiście znajdziemy tysiące sposobów, by zbliżyć się do drugiego, by go wysłuchać. Każda z nas może znaleźć sposobność, w swych codziennych spotkaniach, by druga osoba mogła się otworzyć. Krótko mówiąc, „trzeba pracować dla stworzenia innej kultury”, „kultury spotkania”, a nie „murów”.

Spojrzenie oczyszczone poprzez spotkania braci i sióstr migrantów oraz zaangażowanie się w prawdziwe i szczere wysłuchanie ich cierpień i trudności wymagają następnego kroku: oczyszczenia naszego słownictwa! Słowa, tak liczne, wypowiadane każdego dnia, stają się gestami i czynami.[nbsp]Jak deszcz i śnieg spadają z nieba i nie wracają do niego bez nawodnienia i użyźnienia ziemi, tak każde nasze słowo nie wróci do nas bez wydania swoich owoców!

Najdroższe Siostry,

siła Bożego Słowa stworzyła niebo i morze, i wszystko to, co one zawierają... siła słów Jezusa leczyła chorych i uwalniała opętanych… siła słów Maryi: wielbiła Pana, gdyż uczynił wielkie rzeczy… siła “słówka na ucho” Księdza Bosko pomogła tylu młodym wzrastać w świętości, na miarę życia chrześcijańskiego. Każde słowo ma swoją moc!

Po Seminarium nad Pierwszym Głoszeniem Ewangelii spontanicznie przychodzi nam na myśl pytanie: co głosimy naszymi słowami? Jakie uczucia towarzyszą ludziom, kiedy nas słuchają? Jakie przesłanie pragniemy nieść naszym braciom i siostrom migrantom? Jakie przesłanie migranci, zwłaszcza młodzi i niepełnoletni, którym nikt nie towarzyszy, przynoszą nam z ich ziemi, z ich życia i doświadczenia?

Na zakończenie pozostawiam Wam słowa Ojca Świętego Franciszka (19 kwietnia 2016 r.), z zaproszeniem, byście uczyniły z nich modlitwę, prośbę o przebaczenie i zachętę do oczyszczenia, w tym wielkopostnym czasie, spojrzenia, słów i serca w spotkaniach z braćmi i siostrami migrantami.

W Księdzu Bosko, Ojcu i Nauczycielu młodych, z serdecznym uściskiem i pamięcią w modlitwie przed Jezusem w Tabernakulum.

s. Alaide Deretti
Consigliera per le Missioni